Zielony wodór jest dziś tańszy niż szary

Wyliczenia firmy analitycznej ICIS podważają założenie, że niskoemisyjny błękitny wodór pochodzący z metanu CCS będzie tańszy niż zielony, produkowany z pomocą energii odnawialnej. Jest zatem również tańszy niż szary, którego uzyskiwanie nie jest obciążone wychwytywaniem CO₂ powstałego w czasie procesu.

Ostatni gwałtowny wzrost cen gazu ziemnego w Europie oznacza, że produkcja zielonego wodoru pochodzącego z energii odnawialnej jest obecnie tańsza niż silnie zanieczyszczającego środowisko szarego H₂ uzyskiwanego z metanu. Według wyliczeń londyńskiej firmy analitycznej ICIS, cena produkcji szarego wodoru w Wielkiej Brytanii jest wyższa niż zielonego H₂ od połowy września – przy czym ten pierwszy osiągnął najwyższy poziom, prawie 8 dolarów za kilogram, na początku października.

Cena zielonego wodoru w ramach umowy PPA (power-purchase agreement) na energię odnawialną, w wysokości 60,72 dolara/MWh, utrzymuje się na stałym poziomie 4,57 dolara/kg.

Korelacja cen w Wielkiej Brytanii dotyczy również Europy. Ceny gazu i energii gwałtownie wzrosły na całym kontynencie, dlatego zielony wodór pochodzący z PPA w regionie, który modelowaliśmy, prawdopodobnie byłby teraz konkurencyjny – mówi Jake Stones z ICIS.

Ponieważ energia wiatrowa i słoneczna jest zazwyczaj kupowana w ramach PPA, a nie sprzedawana na rynkach hurtowych, cena energii odnawialnej w dużej mierze nie została dotknięta przez wywołany gazem wzrost hurtowych cen energii w całej Europie. Aby to podkreślić, ICIS zwraca uwagę, że wodór elektrolityczny uzyskiwany z energii elektrycznej z sieci po cenach rynkowych, na poziomie hurtowym, kosztowałby dziś 15,65 dolara za kilogram.

Błękitny wodór produkowany z gazu ziemnego z wychwytywaniem i magazynowaniem dwutlenku węgla (CCS) będzie kosztował kolejne 0,50€-1,50$/kg pwyżej ceny szarego H₂ z powodu dodatkowych kosztów.

Zielony wodór to lekarstwo na uzależnienie od paliw kopalnych

Branża naftowo-gazowa uważa, że błękitny wodór powinien być produkowany na dużą skalę, aby zaoferować mniej emisyjne alternatywy dla paliw kopalnych, przyznając jednocześnie, że nadal powodowałoby to znaczne emisje gazów cieplarnianych – ze względu na wycieki metanu i spalanie gazu oraz fakt, że technologia CCS nie jest w stanie wychwycić wszystkich emisji CO₂ z procesu produkcji wodoru.

Chociaż cena błękitnego i szarego H₂ spadałaby wraz ze spadkiem cen gazu ziemnego, zmienność cen obserwowana w tym roku uwydatnia ryzyko związane z dalszym uzależnieniem europejskiej energetyki od importowanych paliw kopalnych.

Pokazało to, że zielony wodór może uniknąć zmienności cen, jeśli energia będzie dostarczana w ramach umów PPA, a uniknięcie ryzyka i niepewności może zbudować poparcie dla tego zeroemisyjnego paliwa – mówi Stones.

Obliczenia australijskiej firmy Keynumbers i biuletynu Energy Flux wykazały w połowie października, że produkcja zielonego wodoru w Europie jest tańsza niż szarego lub niebieskiego H₂.

Źródło: Recharge