Acer TravelMate 4674WLMi z procesorem Intel Core Duo – Napa nadchodzi!

Po wielu miesiącach plotek i nieoficjalnych informacji, Intel wreszcie zaprezentował oficjalnie nową platformę mobilną znaną dotychczas pod nazwą kodową Napa. To kolejne wcielenie Centrino, które zastępuje platformę sprzed roku, Sonoma. Napa obejmuje nowy procesor, nowy chipset i nowy moduł sieci bezprzewodowej. Po raz pierwszy do notebooków trafia procesor dwurdzeniowy. Układ znany do tej pory pod nazwą kodową Yonah otrzymał oznaczenie Intel Core Duo. W naszym laboratorium testom poddaliśmy notebooka Acer TravelMate 4674WLMi z procesorem Intel Core Duo T2500 (2 GHz). Jego wydajność porównamy do komputera z procesorem Pentium M „Dothan” 2 GHz oraz Athlon 64 X2 3800+ (2 GHz).

Napa – garść szczegółów

O dwurdzeniowym procesorze dla komputerów przenośnych, zwanym kodowo Yonah, usłyszeliśmy po raz pierwszy we wrześniu 2004 (półtora roku temu!), podczas jesiennej edycji imprezy Intel Developers Forum. O układzie wiadomo było wówczas niewiele. Intel zapowiedział jedynie, że wytwarzany będzie w technologii 65 nm. Towarzyszyć mu miał nowy chipset (Calistoga) oraz nowy moduł komunikacji bezprzewodowej (Golan). Ten zestaw trzech elementów miał tworzyć nową platformę dla komputerów przenośnych, o kodowej nazwie Napa (Centrino trzeciej generacji).

Na premierę układu Yonah czekaliśmy wiele miesięcy. Na początku firmy Intel oraz AMD wprowadziły procesory dwurdzeniowe do komputerów stacjonarnych przeznaczone dla entuzjastów – Pentium Extreme Edition 840 oraz Athlon 64 X2 4800+. Krótko po ich premierze w sklepach pojawiły się układy przeznaczone dla „zwykłych śmiertelników” – Pentium D 820, 830 i 840, a także Athlon 64 X2 3800+, 4200+ czy 4400+. Zwolennicy notebooków musieli jeszcze poczekać kilka miesięcy. Aż wreszcie doczekaliśmy się: na rynek wchodzi Yonah.

Yonah występować będzie w dwóch wersjach: dwurdzeniowej, oznaczonej Intel Core Duo oraz jednordzeniowej, Intel Core Solo. Jak widać, wraz z premierą Yonaha Intel zrezygnował z nazwy Pentium M, stosowanej względem układów kodowo oznaczonych Dothan i Banias.

Intel Core Duo to następca Pentium M „Dothan”, wyposażony w dwa rdzenie. Z kolei Core Solo posiada jeden rdzeń i przeznaczony będzie dla notebooków ultralekkich, w których dotychczas stosowano procesory Pentium M ULV (Ultra-Low Voltage).

Core Duo to układ produkowany w technologii 65 nm (podobnie jak opisany niedawno Presler), składający się ze 151 mln tranzystorów. Powierzchnia rdzenia to 90,3 mm2 – niewiele więcej, niż powierzchnia rdzenia procesora Dothan (83,6 mm2). Procesor ma 479 nóżek, podobnie jak Pentium M, jednak ich rozłożenie jest nieco inne, więc Yonah nie pasuje do podstawek wykorzystywanych przez procesory Banias i Dothan.

Yonah posiada 2 MB pamięci podręcznej drugiego poziomu (L2 cache), dzielonej przez oba rdzenie (tzw. Smart Cache). To podejście odmienne od tego, jakie widzieliśmy w przypadku dwurdzeniowych procesorów Pentium Extreme Edition, Pentium D czy Athlon 64 X2. W ich przypadku każdy rdzeń ma własną pamięć cache.

Yonah

Współdzielona pamięć ma kilka zalet: gdy procesor wykonuje aplikację jednowątkową, wówczas aktywny rdzeń może wykorzystać dla siebie całą pamięć podręczną. Gdy pracują oba rdzenie, pojemność pamięci cache jest dynamicznie przydzielana tak, by rdzeń o większym zapotrzebowaniu otrzymał więcej pamięci podręcznej. Gdy oba rdzenie operują na tych samych danych, nie muszą tych danych dublować lub odwoływać się do pamięci podręcznej przynależnej do „rdzenia-sąsiada” (odwołania takie w przypadku dwurdzeniowych procesorów Pentium są bardzo wolne).

Dzięki zastosowaniu jednego bloku wspólnej pamięci cache, Yonah ma prostszą budowę i mniej się grzeje, niż gdyby został wyposażony w oddzielne bloki pamięci L2 dla każdego rdzenia. Jak zapewnia Intel, Core Duo wydziela tyle samo ciepła, co jednordzeniowy Pentium M.

Yonah

Każdy z dwóch rdzeni Yonaha został mocno zmodyfikowany w stosunku do rdzenia Dothan. Przede wszystkim znacznie przyspieszono wydajność jednostek zmiennoprzecinkowych. Yonah w obliczeniach Floating-Point powinien być wyraźnie szybszy od Dothana (a więc zwiększy się jego wydajność w grach czy np. przy przetwarzaniu muzyki i wideo). Dodatkowo 128-bitowe instrukcje SSE2, niezależnie od ich typu, są od teraz dekodowane przez wszystkie trzy dekodery instrukcji. Yonah otrzymał także zestaw instrukcji SSE3, wprowadzonych w procesorach Prescott.

Wyżej wymienione optymalizacje Intel ochrzcił mianem technologii Digital Media Boost.

new centrino logo new centrino duo logo
Notebooki z technologią Napa będą oznaczane nowym logo – „Centrino” (w przypadku zastosowania jednordzeniowego procesora Core Solo) lub „Centrino Duo” (w przypadku procesorów Core Duo). Notebooki ze „starą” wersją Centrino (Sonoma lub jeszcze wcześniejszy Carmel) nadal będą oznaczane przy pomocy znanego logo z dużym „serduszkiem”.

Centrino
To logo wciąż obecne będzie na notebookach z technologią Centrino pierwszej („Carmel”) i drugiej generacji („Sonoma”)

Core Duo pracować będzie na szybszej szynie systemowej, taktowanej efektywnym zegarem 667 MHz. Dla porównania, Pentium M „Dothan” pracował na magistrali 533 MHz lub 400 MHz, a Pentium M „Banias” – 400 MHz. Core Duo udostępnia także technologię wirtualizacji Vanderpool. Procesor nie udostępnia 64-bitowego trybu pracy. Intel tłumaczy się, że zrezygnował z integrowania rozszerzeń EM64T w Core Duo z dwóch powodów: pierwszym jest zbyt wysokie zapotrzebowanie na energię, drugim – niskie zapotrzebowanie ze strony rynku. Najprawdopodobniej Merom, następca Yonaha, udostępni już tryb EM64T.

Yonah, podobnie jak Dothan, udostępnia kilka trybów oszczędzania energii. Zostały one oznaczone symbolami C0, C1, C2, C3, C4 i DC4 (DC4 to nowy tryb w porównaniu z Dothanem). W pierwszym trybie (active) procesor pracuje z pełną wydajnością. W trybie C1 (halt) pobiera trochę mniej energii. W kolejnym trybie, C2 (stop clock) – jeszcze mniej. W trybie C3 (deep sleep) przechodzi już w tryb uśpienia. C4 (deeper sleep) to tryb uśpienia o najniższym napięciu zasilającym, umożliwiającym jeszcze przetrzymywanie danych w pamięci L2. W trybie DC4 (enhanced deeper sleep) procesor przenosi zawartość zawartość pamięci podręcznej (która jest jednym z najbardziej prądożernych elementów procesora) do pamięci operacyjnej komputera, po czym całkowicie czyści pamięć L2, a następnie jeszcze bardziej obniża napięcie zasilające.

Dodatkowo Yonah udostępnia technologię Dynamic Power Coordination (DPC), która odpowiada za koordynację współpracy obu rdzeni procesora pod kątem aktualnego trybu pracy. Gdy komputer będzie wykonywał mało skomplikowane operacje i obciążony będzie tylko jeden rdzeń, drugi rdzeń rozpocznie procedurę przechodzenia w tryb o obniżonym poborze energii (np. C3). Ponieważ jednak oba rdzenie zasilane są prądem o tym samym napięciu, zanim „luźny” rdzeń będzie mógł przejść w tryb C3, wyśle sygnał do jednostki DPC. Tuż po tym, jak pierwszy rdzeń zakończy swoją pracę, jednostka DPC spowoduje przełączenie obu rdzeni w tryb C3. DPC ma zatem zapewnić komputerom przenośnym niższą konsumpcję energii, a co za tym idzie, dłuższy czas pracy na bateriach.

Każdy rdzeń Yonaha został wyposażony we własny system kontroli termicznej, który umożliwia niezależną zmianę taktowania rdzenia, który przekroczył temperaturę graniczną.

Yonah dostępny będzie w kilku wersjach wydajnościowych. Najszybsza pracować będzie z częstotliwością 2,16 GHz, najwolniejsza – 1,67 GHz. Dostępna będzie też edycja procesora Low Voltage oferowana w wersjach 1,67 i 1,5 GHz.

Procesory otrzymają specjalne oznaczenie informujące o ich zapotrzebowaniu na prąd. W symbolu układów pojawią się literki „T”, „L” i „U”. Procesor oznaczony literą „T” to układ o typowym poborze mocy (wskaźnik Thermal Design Power na poziomie 25-49 W). Układy serii „L” to procesory niskonapięciowe (TSP 15-24 W), układy „U” – ultraniskonapięciowe (TDP poniżej 14 W).

Rodzina procesorów Intel Core Duo i Core Solo
Oznaczenie procesora Zegar Liczba rdzeni
Intel Core Duo T2600 2,16 GHz 2
Intel Core Duo T2500 2,00 GHz 2
Intel Core Duo T2400 1,83 GHz 2
Intel Core Duo T2300 1,66 GHz 2
Intel Core Solo T1300 1,66 GHz 1
Intel Core Duo L2400 1,66 GHz 2
Intel Core Duo L2300 1,50 GHz 2

Core Duo wymaga nowego chipsetu. Intel wprowadza nową rodzinę chipsetów oznaczoną Calistoga, obejmującą układy i945GM (ze zintegrowanym modułem graficznym Intel Graphics Media Accelerator 950) i i945PM (bez modułu graficznego). Chipsety udostępniają porty PCI Express (dla dodatkowej karty graficznej lub ewentualnych kart rozszerzeń), a także współpracę z pamięciami DDR2 667 (maksymalnie 4 GB; to dwa razy więcej, niż można zainstalować w notebookach Sonoma). Chipsety i915PM/GM współpracują tylko z pamięciami DDR2 533. Calistoga obejmuje także nowy mostek południowy ICH7M, który otrzymał zintegrowany kontroler sieci Gigabit Ethernet. W wersji ICH7M-DH wzbogacono go także o możliwość tworzenia macierzy RAID 0 i RAID 1.

Zintegrowany w i945GM moduł Intel GMA 950 jest szybszy od dostępnego w i915GM modułu GMA 900. Potrafi także sprzętowo dekodować potoki wideo wysokiej rozdzielczości (włącznie z trybem 1080i).

Intel 945PM/GM

Wraz z nowym procesorem i chipsetem debiutuje także nowy moduł komunikacji bezprzewodowej, Intel PRO/Wireless 3945ABG (Golan). Produkowany jest w postaci kart MiniCard, o połowę mniejszych od MiniPCI, wykorzystywanych w przypadku starszych modułów WLAN Intela (2200BG czy 2915ABG). 3945ABG udostępnia możliwość pracy w trybach 802.11a, 802.11b lub 802.11g. Nowością jest wsparcie dla standardu 802.11e QoS i rozszerzeń Cisco, a także funkcja wybudzania Wake on Wireless LAN (WoWLAN). Golan jest także przygotowany do współpracy z modułami komunikacji w trybie 3G (telefonii trzeciej generacji) i WiMAX.

A co z następczynią platformy Napa? Ponoć mamy ją ujrzeć jeszcze na jesieni tego roku. Zwana jest kodowo Santa Rosa, a obejmować będzie – tradycyjnie – nowy procesor (Merom), nowy chipset (Crestine) i nowy moduł komunikacji bezprzewodowej (Gaston 2).

Trochę ciekawostek

Procesor Intel Core Duo produkowany jest w technologii 65 nm, ma dwa rdzenie, 2 MB dzielonej pamięci podręcznej drugiego poziomu i zbudowany jest ze 151,6 mln tranzystorów. Wysokość bramki każdego tranzystora to 1,2 nm, a szerokość – 35 nm. Szerokość linii drukowanych to 65 nm.

Poniżej kilka zabawnych, ale autentycznych faktów:

  • Przy szerokości bramki na poziomie 35 nm, na średnicy pojedynczej ludzkiej czerwonej krwinki (komórce krwi) zmieściłoby się 100 takich bramek
  • Przy wysokości bramki 1,2 nm, trzeba by ułożyć na sobie 100.000 takich bramek, by uzyskać grubość kartki papieru.
  • Intel Core Duo ma 151,6 mln tranzystorów rozmieszczonych na powierzchni 90,3 mm2 – to średnio 1,7 mln tranzystorów na milimetr kwadratowy. W niektórych obszarach układu, a więc na wysokości pamięci cache, zagęszczenie tranzystorów dochodzi do 10 mln sztuk na milimetr kwadratowy!
  • Gdyby ułożyć stos monet, których liczba odpowiada liczbie tranzystorów Core Duo, stos ten miałby blisko 250 km wysokości
  • Gdyby tranzystory procesora Core Duo miały taki sam rozmiar, jak tranzystory pierwszego procesora Intela (4004), rdzeń Yonaha miałby rozmiary 50-centymetrowej pizzy familijnej :-). Przypomnijmy: Core Duo ma 151,6 mln tranzystorów. Intel 4004 – 2,3 tys.
  • Tranzystory procesora Core Duo przełączają się z szybkością przekraczającą biliona razy na sekundę. Core Duo może w czasie jednego mrugnięcia oka wykonać miliard obliczeń. Wykona cztery miliony obliczeń w czasie, jaki pociskowi wystrzelonemu z pistoletu zajmie pokonanie 2,5 cm.
  • Procesor Intel 4004, który zadebiutował w 1971 roku, pracował z częstotliwością 108 kHz. Układy Core Duo taktowane są zegarem przynajmniej 1,5 GHz. Gdyby samochody od 1971 roku przyspieszały w takim samym tempie jak procesory, dziś moglibyśmy autem pokonać dystans dzielący San Francisco i Nowy Jork w czasie poniżej 13 sekund.

Acer TravelMate 4674WLMi

Pierwszy notebook z technologią Centrino Duo, jaki dotarł do naszego redakcyjnego laboratorium, to Acer TravelMate 4674WLMi. To typowy przedstawiciel komputerów przenośnych z nową technologią mobilną Intela.


Acer TravelMate 4674WLMi

Jego sercem jest procesor Intel Core Duo T2500, czyli dwurdzeniowy Yonah pracujący z częstotliwością 2 GHz.

Yonah CPU-Z
CPU-Z 1.31 niepoprawnie wykrywa Yonaha jako Pentium M

Device Manager

Task Manager
Yonah rozpoznawany jest przez Windows XP jako dwa oddzielne procesory

TravelMate 4674WLMi ma płytę główną z chipsetem i945PM.

CPU-Z płyta

W komputerze zainstalowano 1 GB pamięci DDR2 533 (dwa moduły 512 MB z kośćmi Infineon), dysk twardy 100 GB SATA (ST9100824AS) i nagrywarkę DVD Super Multi (nagrywa i odtwarza płyty w formatach DVD±RW, DVD±R oraz DVD-RAM). TravelMate 4674WLMi ma ekran panoramiczny o przekątnej 15,4″ i rozdzielczości 1280×800 (WXGA). Komputer waży 3 kg.

Acer TravelMate 4674WLMi został wyposażony w najnowszy układ graficzny przeznaczony dla komputerów przenośnych – Mobility Radeon X1400. Architekturą i wydajnością chip jest praktyczne identyczny z układem Radeon X1300. Nie jest demonem wydajności, ale udostępnia pełne sprzętowe wsparcie dla technologii Shader Model 3.0.

Mobility Radeon X1400

W testowanym notebooku układ graficzny pracuje z częstotliwością 450 MHz. Pamięci taktowane są zegarem 350 MHz (700 MHz efektywnie). Niestety układ z pamięciami łączy się przez 64-bitową magistralę, co negatywnie wpłynie na wydajność całego podsystemu graficznego.

Mobility Radeon X1400 taktowanie

Komputer Acera jest dość duży. Jego wymiary to 36,5 × 27 × 3,5-4 cm (z przodu urządzenie ma grubość 3,5 cm, z tyłu 4 cm – po zamknięciu pokrywy z ekranem).


Acer TravelMate 4674WLMi - góra


Acer TravelMate 4674WLMi - spód

Acer TravelMate 4674WLMi udostępnia ponadto nowy moduł WLAN – Intel PRO/Wireless 3945ABG (802.11a/b/g). Notebook udostępnia także moduł Bluetooth oraz port IrDA.

Komputer wyposażono w komplet niezbędnych gniazdek. Na przedniej krawędzi umieszczono głośniczki, trzy gniazda audio (wejście liniowe, wejście mikrofonowe, wyjście słuchawkowe), czytnik półprzewodnikowych kart pamięci (MMC, SD xD, MS) oraz włączniki Bluetooth i WLAN


Acer TravelMate 4674WLMi - przód

Na tylnej krawędzi znalazły się gniazda RJ-45 (Ethernet), DVI i port replikatora portów.


Acer TravelMate 4674WLMi - tył

Po lewej stronie notebooka umieszczono nagrywarkę DVD, dwa gniazda USB, gniazdko zasilania i gniazdo modemu.


Acer TravelMate 4674WLMi - lewy bok

Po prawej zaś widzimy złącze FireWire, gniazdo PCI Express, gniazdo PCMCIA (PC Card), dwa gniazda USB, wyjście telewizyjne (S-Video) oraz wyjście monitorowe D-Sub. Na prawej krawędzi znalazł się też otwór wentylacyjny, przez który wydmuchiwane jest gorące powietrze.


Acer TravelMate 4674WLMi - prawy bok

Niewątpliwą ciekawostką jest dołączony do notebooka Acera… bezprzewodowy telefon VoIP komunikujący się z komputerem poprzez Bluetooth! Interesująca jest jego konstrukcja. Ma on bowiem postać karty PCMCIA.


Acer VoIP Phone

Podczas transportu komputera można go zatem schować do gniazda PCMCIA, tak by nie zajmował dodatkowego miejsca w torbie. A gdy będzie potrzebny, wystarczy go wyciągnąć, otworzyć klapkę z mikrofonem i już można rozmawiać! Urządzenia nie leży zbyt wygodnie w dłoni, ale jest zdecydowanie bardziej zwarte niż słuchawki z mikrofonem stosowane do rozmów VoIP.


Acer VoIP Phone

Telefon Acera poprzez specjalną aplikację Acer IMVCM współpracuje z popularnymi narzędziami do telefonowania przez internet – Skype czy MSN Messenger.

Acer Aspire 5510

Głównym bohaterem tego artykułu jest opisany na poprzedniej stronie komputer TravelMate 4674WLMi z procesorem Yonah. Jednak specjalnie na potrzeby naszego testu od firmy Acer wypożyczyliśmy notebooka Aspire 5510 bazującego na technologii Centrino drugiej generacji, czyli Sonoma. Głównym punktem naszej recenzji będzie bowiem porównanie możliwości platform Napa i Sonoma, w tym wydajności procesorów Pentium M „Dothan” i Core Duo .

Acer Aspire 5510 to komputer z procesorem Pentium M 760 (Dothan, 2 GHz), zainstalowanym na płycie głównej z chipsetem Intel 915PM. Komputer dostarczony do naszego laboratorium miał 1 GB pamięci DDR2, dysk twardy SATA 100 GB i kartę graficzną Mobility Radeon X700.


Acer Aspire 5510

Aspire 5510 na pierwszy rzut oka wygląda identycznie jak TravelMate 4674. Dopiero bliższe oględziny pozwalają wykryć niemałe różnice: ekran typu CrystalBrite, nieco inną klawiaturę (w TravelMate jest wygięta w łuk, w Aspire – prostokątna), szczelinowy napęd optyczny i nieco inne rozmieszczenie gniazd.

Dużą zaletą komputera Aspire 5510 jest karta graficzna Mobility Radeon X700. Umożliwia ona komfortowe granie w niemal wszystkie dostępne obecnie gry. Taktowanie karty to 358 MHz dla układu graficznego i 345 MHz (690 MHz efektywnie) dla pamięci.

Mobility Radeon X700 taktowanie

Athlon 64 X2 3800+

Firma AMD nie wprowadziła jeszcze dwurdzeniowych procesorów dla komputerów przenośnych. Ponieważ zależało nam na porównaniu wydajności procesora Yonah do dwurdzeniowego Athlona 64 X2, z firmy Komputronik wypożyczyliśmy procesor oznaczony symbolem X2 3800+, taktowany zegarem 2 GHz. Tym samym będziemy mogli porównać wydajność Intel Core Duo 2 GHz do taktowanego tym samym zegarem Athlona 64 X2.


Athlon 64 X2 3800+ pudełko


Athlon 64 X2 3800+

Procesor zainstalowaliśmy na płycie głównej MSI K8N Diamond. Zestaw uzupełniliśmy o kartę graficzną Radeon X1300 Pro, 1 GB pamięci DDR400 i dysk twardy Seagate Barracuda 7200.7 200 GB.

Wszystkie trzy porównywane platformy działały pod kontrolą systemu Windows XP SP2 z kompletem najnowszych łatek. Pracą kart graficznych z układami ATI sterowały drivery Mobile Catalyst 5.13.

Testy wydajności – syntetyki

Pomiary wydajności nowej platformy mobilnej Intela zaczniemy od benchmarków syntetycznych. Na początek – Sandra 2005.SR3.

Sandra 2005 CPU Benchmark

Test wydajności procesora w operacjach stałoprzecinkowych wykazał przeszło dwukrotnie wyższą wydajność procesora Core Duo T2500 od tak samo taktowanego Pentium M 760. Wynik nas nie dziwi, gdyż Sandra 2005 poprawnie rozpoznaje i wykorzystuje oba rdzenie procesora.

Warto zwrócić uwagę na fakt, że Intel Core Duo T2500 uzyskał wynik na poziomie tak samo taktowanego dwurdzeniowego procesora AMD Athlon 64 X2 3800+ (2 GHz).

Sandra 2005 CPU Benchmark

Test wydajności w operacjach zmiennoprzecinkowych ze wsparciem instrukcji SSE2 lub SSE3 znów zwrócił dwukrotnie wyższy wynik na platformie Napa w stosunku do platformy Sonoma. Sandrze 2005 przypadł do gustu nowy procesor Intela. Niemniej tym razem Athlon 64 X2 uzyskał trochę wyższy wynik od 2-gigahercowego Yonaha.

Sandra 2005 Memory Benchmark

Test pamięci wskazał na dużo wyższą przepustowość pamięci w platformie Napa niż w Sonomie. A jednak Athlon 64 X2 3800+, który ma zintegrowany kontroler pamięci, uzyskał zdecydowanie najlepszy wynik, mimo że współpracuje z pamięciami starej generacji (DDR400).

Sandra 2005 HDD Benchmark

Dyski twarde instalowane w notebookach nie są w stanie dorównać tym spotykanym w komputerach stacjonarnych. 200-gigabajtowa Barracuda 7200.7 nie dała się do siebie zbliżyć 2,5-calowym dyskom w notebookach Acer, które średnio przesyłają około 30 MB/s.

Kolejny test syntetyczny to PCMark05. Stara się on ocenić ogólną wydajność komputera, uwzględniając procesor, pamięć, dysk twardy i podsystem graficzny.

PCMark05 Score

Najlepszy ogólny wynik uzyskaliśmy na komputerze stacjonarnym z procesorem Athlon 64 X2 3800+. Jak się jednak za chwilę przekonamy, przyczyniły się do tego szybsza karta graficzna, pamięć i dysk twardy. Ogólna wydajność platformy Centrino Duo jest o 20% wyższa niż „starej” platformy Centrino.

PCMark05 CPU

Co ciekawe, w teście procesora zwyciężył Intel Core Duo T2500. Uzyskał wynik o prawie 13% wyższy niż Athlon 64 X2, a także o 45% wyższy niż tak samo taktowany Pentium M 760.

PCMark05 Memory

Test pamięci potwierdza wyniki uzyskane w Sandrze – Athlon 64 ze zintegrowanym kontrolerem pamięci radzi sobie najlepiej.

PCMark05 Graphics

Najnowszy ATI Mobility Radeon X1400 spowolniony przez 64-bitowe pamięci wypadł niestety bardzo słabo. 8-potokowy Mobility Radeon X700 jest zdecydowanie szybszy. Niestety niska wydajność podsystemu graficznego komputera TravelMate 4674 odbije się we wszystkich naszych testach graficznych.

PCMark05 HDD

Chociaż według Sandra 2005 oba notebooki Acera zostały wyposażone w dyski twarde o zbliżonej wydajności, nie potwierdza tego PCMark05. Tutaj komputer TravelMate 4674 uzyskał o 23% wyższy wynik niż notebook Aspire 5510. Najszybszy podsystem dyskowy znajduje się w komputerze stacjonarnym, ale to nikogo chyba nie dziwi.

Ostatni użyty przez nas benchmark syntetyczny to popularny 3DMark05.

3DMark05

Uzyskane wyniki potwierdzają to, co widzieliśmy w teście graficznym w PCMarku. ATI Mobility Radeon X1400 w komputerze TravelMate 4674 zdecydowanie nie jest demonem wydajności. Mobilny Radeon X700 jest o wiele szybszy.

3DMark05 CPU Score

3DMark05 zawiera także test procesora. Dwie sceny z programu renderowane są w trybie „software”, bez wspomagania ze strony karty graficznej. Należy tutaj zauważyć, że notebook z procesorem Core Duo 2 GHz uzyskał wynik o blisko 40% wyższy niż komputer z układem Pentium M 2 GHz.

Testy wydajności – aplikacje rzeczywiste

Na podstawie zaprezentowanych na poprzedniej stronie wyników z testów syntetycznych można wyciągnąć kilka wniosków: w aplikacjach wielowątkowych procesor Intel Core Duo może być nawet dwukrotnie szybszy od tak samo taktowanego Pentium M. Jego wydajność jest zbliżona do Athlona 64 X2 o takim samym zegarze, chociaż Athlon wciąż zdaje się mieć wydajniejsze jednostki zmiennoprzecikowe. Procesor AMD ma także tę przewagę nad nowym układem Intela, że ma zintegrowany kontroler pamięci, co pozwala mu na uzyskanie mniejszych opóźnień przy zapisie i odczycie danych z pamięci, a także na szybsze transfery tych danych.

Natomiast wąskim gardłem w przypadku testowanego notebooka Acer TravelMate 4674 jest jego podsystem graficzny. Mobility Radeon X1400 połączony jest tu z pamięcią 64-bitową magistralą, co wpływa na jego blisko dwukrotnie niższą wydajność niż „stacjonarnego” Radeona X1300 Pro ze 128-bitowymi pamięciami. Spośród trzech porównywanych komputerów najszybszy układ graficzny znalazł się w notebooku Acer Aspire 5510 (Mobility Radeon X700).

Sprawdźmy, czy założenia teoretyczne przełożą się na wyniki w aplikacjach rzeczywistych i grach.

Na początek kompresja 250-megabajtowego pliku popularnym narzędziem WinRAR w wersji 3.51. Mierzymy czas kompresji – im krótszy, tym lepiej.

winrar

Procesory AMD bardzo dobrze wypadają w tym teście. Athlon 64 X2 skompresował testowy plik w czasie trzech minut i 30 sekund. O 30 sekund dłużej trwała kompresja na platformie Napa, jednak notebook Sonoma (Aspire 5510) kompresował plik o kolejne 15 sekund dłużej. Mimo że WinRAR nie obsługuje procesorów dwurdzeniowych, procesor Core Duo okazał się o kilka procent szybszy od Pentium M.

Kolejna operacja to konwersja filmu w formacie MPEG-2 do formatu DivX. Użyliśmy kodeka w najnowszej wersji 6.1, w której wprowadzono wsparcie dla procesorów dwurdzeniowych.

mpeg2

Zmierzony czas konwersji na najnowszym notebooku Acera jest wyraźnie krótszy niż na notebooku z procesorem Pentium M. Mimo to Athlon 64 X2 skompresował plik o kolejne 35 sekund szybciej.

mpeg2

Mimo że XviD nie obsługuje procesorów wielordzeniowych, także tutaj czas kompresji znacznie się skrócił na platformie Napa w stosunku do platformy Sonoma. A jednak Athlon 64 X2 znów poradził sobie najlepiej.

Kolejny test to rendering sceny refractive_caustics.max w nowej wersji 3ds max 8.

3ds max już od bardzo dawna w pełni wykorzystuje platformy wieloprocesorowe i procesory wielordzeniowe. Narzędzie skorzystało także z dwóch rdzeni procesora Core Duo – gotową scenę uzyskaliśmy w czasie o połowę krótszym niż na notebooku z procesorem Pentium M o tym samym zegarze!

Core Duo renderował testową scenę tylko o dwie sekundy dłużej niż Athlon 64 X2.

Kolejny test to rendering sceny w narzędziu Cinebench 2003. Pierwszy pomiar to rendering w jednym wątku (w procesorach dwurdzeniowych obciążany jest tylko jeden rdzeń).

cinebench single

Gotową scenę uzyskaliśmy najszybciej na notebooku z procesorem Yonah! Athlon 64 okazał się minimalnie wolniejszy. Co ciekawe, Pentium M tworzył scenę o dziewięć sekund dłużej niż Core Duo o takim samym zegarze.

W trybie Multi CPU testowa scena jest renderowana przy użyciu wszystkich dostępnych procesorów logicznych (wymagane są przynajmniej dwa).

cinebench multi

Core Duo znów okazał się szybszy od Athlona 64. Warto zauważyć, że czas renderingu sceny znacznie się skrócił w stosunku do trybu Single CPU.

Na jednordzeniowym Pentium M nie da się uruchomić testu „Multi CPU rendering”.

Kolejny test to pomiar czasu rozpoznania testu w 46-stronicowym dokumencie PDF przy pomocy aplikacji ABBY Finereader 8.0 OCR Professional. Program potrafi wykorzystać procesory wielordzeniowe… chociaż nie zawsze.

finereader

Finereader na platformie Napa przetwarzał kolejne strony dokumentu pojedynczo. Powinien przetwarzać po dwie strony jednocześnie – tak robił to na komputerze z procesorem Athlon 64 X2 (tak też robi przy układach Pentium D). Najwyraźniej jednak Finereader 8.0 nie współpracuje jeszcze poprawnie z procesorami Core Duo.

Podobny problem zauważyliśmy już wcześniej. Starsza wersja Finereadera, 7.0, pracowała w trybie jednowątkowym na procesorach Athlon 64 X2, mimo że na dwurdzeniowych układach Pentium rozbijała operacje na dwa lub cztery wątki (cztery w przypadku Pentium Extreme Edition). Dopiero Finereader 8.0 poprawnie współpracuje z Athlonami.

Zapewne zatem dopiero Finereader 9.0 będzie poprawnie współpracował z Core Duo…

Gry

Niestety nasze wcześniejsze testy wykazały, że podsystem graficzny w testowanym notebooku z technologią Napa nie należy do najwydajniejszych. Niemniej postanowiliśmy sprawdzić, jak Mobility Radeon X1400 radzi sobie w grach.

farcry

Wyniki w grze Far Cry potwierdzają to, co zauważyliśmy już wcześniej. Mobilny Radeon X1400 w połączeniu z 64-bitowymi pamięciami jest o połowę wolniejszy od Radeona X700 128-bit. Radeonowi X1400 nie pomaga nawet nowiutki, dwurdzeniowy procesor…

Komputer Aspire 5510 z układem Mobility Radeon X700 okazał się także lepszą platformą do gry w Far Cry niż stacjonarna maszyna z Athlonem 64 X2 3800+ i kartą Radeon X1300 Pro.

doom3

W Doom 3 uzyskane wyniki są bardzo podobne. Niestety w trybie 1024×768 raczej nie da się za bardzo grać na notebooku TravelMate 4674…

fear

F.E.A.R. jest bardzo wymagającym tytułem. Tutaj ponownie Napa z powolnym układem graficznym poległa…

Czas pracy na baterii

Platforma Napa wprowadza wiele usprawnień mających wydłużyć czas pracy komputera przenośnego na akumulatorze. Nowe, specjalne tryby oszczędzania energii zostały zaimplementowane zarówno w procesorze, jak i chipsecie i module komunikacji bezprzewodowej. Notebooki z technologią Centrino Duo powinny zatem pracować co najmniej tak samo długo na zasilaniu bateryjnym, jak komputery ze starym Centrino.

Niestety testowany przez nas komputer Acer TravelMate 4674WLMi pracuje na akumulatorze dwie i pół godziny – i to przy przyciemnionym ekranie i wyłączonym module WLAN. Czas pracy zmierzony narzędziem Battery Eater – w trybie „czytelnika” – wyniósł dokładnie 157 minut. Spodziewaliśmy się czasu przynajmniej o godzinę dłuższego

battery eater

Prawdopodobnie winny jest tutaj wczesny, prototypowy egzemplarz testowanego przez nas komputera. Został on przygotowany dla dziennikarzy do testów. Bardzo możliwe, że ten sam model komputera, który już niedługo trafi do sklepów, będzie pracował na zasilaniu bateryjnym dłużej niż egzemplarz testowany przez nas.

Podsumowanie

Nowa platforma mobilna Intela to niewątpliwie krok w dobrym kierunku. W testach wydajności notebook z technologią Napa wypadł wyraźnie lepiej niż komputer z technologią Sonoma z procesorem o tym samym zegarze. Różnice wydajności dochodziły nawet do stu procent. Procesor Core Duo jest zatem bardzo udanym następcą Pentium M.

W przeciwieństwie do procesorów przeznaczonych do komputerów stacjonarnych, które w dwurdzeniowych wersjach są taktowane niższymi zegarami niż ich jedniordzeniowi poprzednicy, nowe procesory Intela trafiają na rynek taktowane tak samo, jak układy Pentium M. Orzymujemy zatem wydajność taką samą lub sporo wyższą od tej, jaką można zaobserwować na notebookach z technologią Sonoma. Nawet w aplikacjach jednowątkowych (głównie grach) nie tracimy nic na wydajności, co ma miejsce w przypadku komputerów stacjonarnych (te z procesorami dwurdzeniowymi są wolniejsze w grach od tych z szybkimi procesorami jednordzeniowymi).

Core Duo jest zatem procesorem szybszym od Pentium M o tym samym zegarze. A jak zatem wypada na tle Athlona 64 X2? Dobrze, ale nie rewelacyjnie. Athlon wciąż zdaje się mieć niewielką przewagę, zwłaszcza w operacjach zmiennoprzecinkowych oraz tych, które wymagają częstych transferów danych z i do pamięci. Core Duo ma jednak wydajność bardzo zbliżoną do procesora AMD, a przy tym konsumuje znacznie mniej prądu.

Wreszcie procesory dwurdzeniowe trafiły do komputerów przenośnych. Oznacza to nie tylko wyższy komfort pracy, ale także zupełnie nowy poziom wydajności, zwłaszcza w aplikacjach wielowątkowych. Te na procesorze Core Duo przyspieszają o kilkadziesiąt do stu procent. Co więcej, producenci zapewniają, że notebooki z technologią Centrino Duo nie będą wcale droższe od sprzedawanych obecnie notebooków z technologią Centrino. Oczywiście to także sygnał, że te ostatnie znacznie stanieją w przeciągu najbliższych miesięcy. A wszystko to ku uciesze nas – konsumentów.

Yonah daje nam pewien przedsmak tego, czego powinniśmy się spodziewać w tym roku ze strony Intela. Firma zamierza wprowadzić za pół roku nowe procesory dla komputerów stacjonarnych o kodowej nazwie Conroe. Będą one pochodną Yonaha, a więc powinny się cechować przynajmniej taką samą wydajnością (a najprawdopodobniej będą jeszcze szybsze). Tym samym mało efektywna architektura NetBurst procesorów Pentium 4 odejdzie w zapomnienie, tak samo jak nazwa „Pentium”…

* * *

Opisane notebooki do testów dostarczyła firma Acer. Podziękowania dla firmy Komputronik za wypożyczenie procesora Athlon 64 X2 3800+.

0 0 votes
Article Rating
Powiadomienia
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
0
Would love your thoughts, please comment.x