Nanotechnologia azbestem przyszłości?
Nanorurki węglowe, które według analityków mają potencjał zrewolucjonizowania wielu sektorów branży IT, pokazują swoją ciemną stronę.
Unikalne właściwości materiałów o wymiarach 1/10000 szerokości ludzkiego włosa mogą znaleźć wiele zastosowań w miniaturyzacji elektroniki, opracowywaniu nowych rozwiązań i radykalnym zmniejszaniu kosztów produkcji. Nadchodzący raj ekonomiczny odkrywa jednak stopniowo potencjalnie drapieżne i szkodliwe oblicze – alarmują naukowcy.
Już dwa lata temu w Johnson Space Center należącym do NASA wykazano, że w wypadku dostania się do płuc nanorurki węglowe są bardziej toksyczne niż zwykły węgiel czy kwarc. W 2005 odkryto, że efekt oddziaływania nanokunstrukcji na komórki jest praktycznie identyczny w porównaniu do szkód wyrządzanych przez azbest. Według badań przeprowadzonych w marcu bieżącego roku, nanorurki węglowe dostają się do krwioobiegu w minutę po kontakcie z płucami.
Naukowcy roztrząsają teraz problem, czy nanotechnologia będzie szkodliwa tylko dla obcujących z nią na halach fabrycznych robotników, czy też nasycenie środowiska nanoczęściami stanie się niebezpieczeństwem dla wszystkich. Komisja Europejska zapowiada opracowanie dodatkowych wytycznych w kwestiach bezpieczeństwa oraz kontynuowanie badań nad szkodliwością nanotechnolgii.
