1 rdzeń = 0,75 procesora

Oracle uporał się wreszcie z licencjonowaniem własnych produktów dla procesorów wielordzeniowych. Niestety, nie jest ono zbyt proste, ponieważ Oracle wychodzi z założenia, że skoro oprogramowanie działa na układach dwu- i wielordzeniowych szybciej niż na pojedynczym układzie, efekt jest taki sam, jakby użytkownik korzystał z systemu wieloprocesorowego. A to wymaga opłat…
Problemy użytkowników oprogramowania Oracle (i nie tylko) pojawiły się z momentem wprowadzenia na rynek procesorów IBM POWER4 i Sun UltraSPARC IV, które miały po dwa jądra. Dla każdego jądra była potrzebna osobna licencja, tak więc oprogramowanie działające na dwuprocesorowym serwerze np. z układami POWER5 wymagało licencji jak dla systemu czteroprocesorowego. Jednak dostępność dwurdzeniowych układów AMD i Intela skłoniła Oracle do pewnych ustępstw. Firma ustaliła, że jeden rdzeń układu wielordzeniowego jest równy 0,75 „prawdziwego” procesora.

Niewątpliwie taki sposób wyceny oprogramowania nieznacznie spowolni sprzedaż serwerów z układami dwurdzeniowymi – wielokrotnie po wymianie serwera firma musiałaby dokupić nowe licencje na oprogramowanie. Jednak niektórzy odetchnęli z ulgą – przy założeniu, że licencja na 1 procesor kosztuje 40 tys. dolarów, oprogramowanie działające na serwerze z 4 procesorami dwurdzeniowymi wcześniej kosztowało 320 tys. dolarów (4*2*40000). Teraz jego koszt to 240 tys. dolarów (4*2*0,75*40000). The Register podaje jednak ciekawszy przykład – gdy układ będzie miał 11 rdzeni, będzie on traktowany jako 8,25 procesora, co po zaokrągleniu w górę będzie wymagało zakupienia 9 licencji. Gdyby jeszcze tak producent uwzględnił w modelu licencjonowania technologie takie jak HyperThreading Intela czy też Simultaneous Multi-Threading IBM-a… 🙂

Należy dodać, że modele licencjonowania w przypadku oprogramowania innych producentów również nie są tak jasne, jak można by oczekiwać. Na przykład licencje BEA na programy działające na układach dwurdzeniowych są o 25 proc. droższe niż na procesorach z jednym rdzeniem. W przypadku IBM-a płaci się za procesor, ale z wyjątkiem bazy DB2 i oprogramowania klasy middleware dla POWER i systemów AIX, które wymagają licencji na każdy rdzeń. Natomiast produkty Microsoftu, takie jak np. SQL Server, BizTalk Server, Speech Server czy ISA Server, są licencjonowane w modelu „per-processor”, niezależnie od konstrukcji procesora, w tym także liczby rdzeni.

0 0 votes
Article Rating
Powiadomienia
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
0
Would love your thoughts, please comment.x