Demoscena zgłoszona na listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego UNESCO
Demoscena ma szansę na wpisanie na prowadzoną przez UNESCO listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Propozycję złożyło Ministerstwo Edukacji i Kultury w Finlandii.
Demoscena zrzeszała – i robi to cały czas – zapalonych programistów, którzy kodowanie zmieniają w prawdziwe dzieło sztuki. Wielu światowej klasy specjalistów zaczynało od poznawania na wylot możliwości sprzętu oraz języków oprogramowania i demonstrowania swoich odkryć i umiejętności na kompotach, czyli konkursach oceniających artystyczne i techniczne aspekty przygotowywanych w duchu współzawodnictwa dem.
Umiejętności prezentowane przez członków sceny oraz wpływ pracy i zabawy programistów i hakerów na rozwój techniczny i kulturowy ludzkości został doceniony w Finlandii. Demoscena, razem z 11 innymi propozycjami, została wpisana na zgłoszoną do UNESCO listę krajowego niematerialnego dziedzictwa kulturowego.
W rozumieniu Konwencji UNESCO, której tekst został przyjęty na 32 sesji Konferencji Generalnej UNESCO w październiku 2003 r., dziedzictwo niematerialne to zwyczaje, przekaz ustny, wiedza i umiejętności oraz związane z nimi przedmioty i przestrzeń kulturowa, które są uznane za część własnego dziedzictwa przez daną wspólnotę, grupę lub jednostki. Ten rodzaj dziedzictwa jest przekazywany z pokolenia na pokolenie i ustawicznie odtwarzany przez wspólnoty i grupy w relacji z ich środowiskiem, historią i stosunkiem do przyrody. Dla danej społeczności dziedzictwo niematerialne jest źródłem poczucia tożsamości i ciągłości.
Czy demoscena zostanie oficjalnie wpisana na listę krajowego dziedzictwa kulturowego dowiemy się w grudniu 2002 roku, na sesji UNESCO poświęconej ocenie zgłoszonych kandydatur. Już samo jednak umieszczenie na liście propozycji jest dla fińskiej (i nie tylko) sceny dużą nobilitacją.
To pierwszy przypadek, gdy jako dziedzictwo zgłoszono przejaw kultury cyfrowej.
Demoscena niematerialnym dziedzictwem kulturowym. UNESCO rozpatrzy kandydaturę w grudniu
Fińska Agencja Dziedzictwa w taki sposób argumentuje pomysł uznania Sceny za dziedzictwo kulturowe:
Demoscena na międzynarodowa społeczność koncentrująca się na tworzeniu dem, programowaniu, tworzeniu grafiki i muzyki w odgrywanych w czasie rzeczywistym audiowizualnych przedstawieniach. W ramach sceny powstają dema, muzyka, grafika, wideo oraz gry. Prace te były początkowo dystrybuowane bez opłat na dyskietkach, by z czasem trafić online. Od lat 80-tych XX wieku społeczność rozwijała się i rosła, obejmując setki różnych grup w całej Finlandii, a każda składała się z kilku-kilkunastu osób. Grupy spotykały się ze sobą na różnych wydarzeniach w ciągu roku. Subkultura sceny jest ważną częścią tożsamości jej członków.
Umieszczenie Sceny na liście krajowego dziedzictwa kulturowego to pierwszy krok do uznania jej za skarb klasy światowej.
Na listy międzynarodowe mogą być wpisane tylko takie elementy dziedzictwa, które już znajdują się w rejestrze krajowym. W Polsce Krajowa lista niematerialnego dziedzictwa kulturowego jest prowadzona przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego we współpracy z Narodowym Instytutem Dziedzictwa.
