ZyXEL VoIP WiFi Phone P-2000W-v2 – telefon WiFi

Niedawno opublikowaliśmy recenzję routera ZyXEL Prestige 2602HW-61C over POTS. Przy okazji testu tego urządzenia obiecaliśmy recenzje kolejnych produktów firmy ZyXEL. Dziś przyszła kolej na telefon WiFi, oznaczony symbolem ZyXEL VoIP WiFi Phone P-2000W-v2.

Pierwsze wrażenie

Telefon WiFi firmy ZyXEL tradycyjnie dla tej firmy zapakowany jest w biało-niebieskie pudełko. Pudełko jest dość spore, a znaleźliśmy w nim telefon (o 30%-40% większy od przeciętnej komórki), ładowarkę oraz płytę CD z dwoma wersjami instrukcji obsługi (dłuższą i krótszą, odpowiednio 129 i 19 stron). Podręcznik jest niestety tylko w angielskiej wersji językowej.

pudelko

Przy tego typu urządzeniach ważne jest wrażenie estetyczne (wpływa ono na codzienny komfort użytkowania). Telefon ZyXEL P-2000W-v2 spodoba się tym wszystkim, którzy są odrobinę konserwatywni i np. lubili design starszych komórek. Uprzedzając fakty należy dodać, że nawiązanie do telefonów komórkowych jest jak najbardziej na miejscu, ponieważ telefon WiFi w obsłudze do tychże komórek jest bardzo podobny. Idąc dalej, ważną zaletą jego designu i rozmiarów jest to, iż klawisze są spore i nie ma żadnych problemów z wciskaniem tych właściwych. Podsumowując, wygląd telefonu jest bardzo konserwatywny i jednocześnie solidny. Ten ostatni przymiotnik dobrze także oddaje jakość wykonania telefonu.

telefon

telefon gora


Telefon jako urządzenie sieci WLAN

W celu skorzystania z telefonu WiFi konieczne jest posiadanie szerokopasmowego połączenia z Internetem (przy czym podaje się, że wystarczy przepustowość 128 kbps, ale po pierwsze taka szybkość to tak naprawdę nie jest Internet szerokopasmowy, a poza tym po drugie taka prędkość będzie niewystarczająca, o ile np. korzystamy z sieci P2P). Dlatego dla bezpieczeństwa warto przyjąć, że telefon WiFi sprawdzi się w sieci z dostępem do Internetu o szerokości co najmniej 256 kbps. W polskich warunkach wystarczające będą oczywiście usługi Neostrada, Chello, Aster i większość sieci osiedlowych. Dodatkowo należy posiadać punkt dostępowy (Access Point) z funkcją routera (albo Access Pointa podłączonego do oddzielnego routera), tak aby telefon WiFi mógł stać się kolejnym urządzeniem w domowej sieci, a jednocześnie aby uzyskał dostęp do Internetu.

Na koniec, zanim telefon włączymy, trzeba posiadać konto SIP u jakiegoś dostawcy usług Voice over IP. My z wielu dostawców takich usług, ogłaszających się w Internecie, wybraliśmy firmę Ipfon (www.ipfon.pl). Na potrzeby naszej recenzji wykorzystaliśmy konto testowe, którego parametry są dostępne na wspomnianej stronie WWW, a następnie wykupiliśmy numer telefoniczny do urządzenia IP oraz za 10 zł pakiet czasu do wykorzystania na rozmowy telefoniczne.

Mamy już w takim razie całe środowisko, umożliwiające korzystanie z telefonu WiFi. Włączamy telefon. Wita nas na niebiesko podświetlony ekran z napisem VoIP. Zaraz potem pojawia się napis „associating”. Oznacza to, że nasz telefon próbuje się skomunikować z siecią domową i przede wszystkim pobrać numer IP z serwera DHCP. Zasadniczo, za pierwszym razem nigdy się to telefonowi nie udaje (sprawdziliśmy w dwóch sieciach WLAN, każda była standardowo skonfigurowana – żadnych skomplikowanych zabezpieczeń – i dysponowała serwerem DHCP). Efektem nieudanych „poszukiwań” numeru IP jest stan ekranu telefonu jak na zdjęciu (Net Failed (DHCP)).

5549

Powyższy stan wyświetlacza telefonu oznacza, że musimy trochę pomóc urządzeniu w pobraniu numeru IP z serwera DHCP. Odbywa się to bardzo prosto. Przyciskiem ze strzałką skierowaną w lewo otwieramy ekran z pozycjami menu. Następnie strzałkami góra/dół przechodzimy do pozycji „7. Wireless” i wciskamy OK (tutaj uwaga krytyczna, przycisk OK bardzo opornie „wchodzi” i trzeba naciskać go bardzo mocno). Następnie wybieramy pozycję „1. Site Survey”. Telefon pokaże nam graficzny obraz siły sygnału w naszej sieci i w tle pobierze numer IP z serwera DHCP. Teraz przyciskiem wyobrażającym strzałkę w prawo klikamy dwukrotnie, aby potwierdzić zmiany. Telefon się samoczynnie zresetuje. Tym razem start telefonu powinien zakończyć się uzyskaniem na wyświetlaczu napisu Registered.

5548

Można sprawdzić, czy numer IP został rzeczywiście poprawnie uzyskany. W tym celu lewą strzałką wchodzimy do menu i wybieramy pozycję „4. Net Settings”, a następnie „2. IP Address”. Na ekranie pojawi się numer IP urządzenia.

5556

Ustawienia sieciowe telefonu można także sprawdzić poprzez HTTP. Działa to jak każda konsola zarządcza oparta na WWW, stosowana np. w przypadku popularnych routerów. Dostęp do konsoli telefonu można uzyskać poprzez wpisanie w pasku przeglądarki http://adres_IP_telefonu.

Za pomocą konsoli oraz samego telefonu można także sprawdzić maskę podsieci. Dodatkowo, jeśli sieć domowa nie posiada serwera DHCP, odpowiednie ustawienia sieciowe w telefonie można zapisać samemu (przede wszystkim stały numer IP).

Podsumujmy, na obecnym etapie nasz telefon jest sprawnie działającym urządzeniem w sieci domowej. Ale wciąż nie można za jego pomocą nigdzie zadzwonić…


Dzwonimy

Telefon działa w sieci, do tego posiadamy już sprawne konto SIP (VoIP) w ipfon.pl. To wystarczy, aby skonfigurować telefon ZyXEL do wykonywania jego podstawowej funkcji.

Do skonfigurowania telefonu do pracy z telefonią VoIP będziemy potrzebować adresu serwera SIP, adresów serwerów proxy i outbound proxy, numerów portów UDP serwera SIP, naszego numeru (id) do konta SIP oraz hasła do tego konta. W serwisie ipfon.pl otrzymaliśmy te dane w ramach rejestracji oraz po zapłaceniu opłaty typu pre-paid na poczet przyszłych rozmów. Otrzymaliśmy także zewnętrzny numer telefonu, na który będzie można dzwonić z numerów stacjonarnych i komórkowych.

Teraz te wszystkie dane należy wprowadzić do pamięci telefonu. Jest to dość proste i wymaga oczywiście wejścia lewą strzałką do menu i wybrania pozycji „5. SIP Settings”. Wybieramy pozycję „1. Registrar”, a następnie „1. Registrar IP”. Tam wpisujemy adres serwera SIP. W naszym przypadku był to sip.ipfon.pl.

5558

W tym miejscu należy podkreślić, że wpisywanie danych z klawiatury jest bardzo wygodne i wszyscy, którzy kiedyś napisali choć jednego SMS-a poczują się jak w domu. Teraz wychodzimy z Registrar IP za pomocą prawej strzałki i wybieramy „2. Port”. W tym miejscu wpisujemy port nasłuchowy serwera SIP (w naszym przypadku 5060).

5559

Teraz cofamy się do pozycji „1. Registrar”, ale tym razem wybrać należy „2. Outbound Proxy”. Ponieważ w naszym przypadku adres serwera i port są zawsze takie same, to obie poprzednie dane (sip.ipfon.pl oraz 5060) wpisujemy w tym miejscu. Te same zresztą dane umieszczamy pod pozycją „3. Proxy Serwer”. Na koniec została pozycja „4. User Account”. W tym miejscu wszystko jest już jasne. Pod User Account znajdują się następujące elementy menu: „1. Phone Number”, „2. User name” oraz „3. User Pwd”. W 1 należy wpisać zewnętrzny numer telefonu (otrzymany od dostawcy usług VoIP). Z kolei w 2 wpisujemy id konta SIP, a w 3 hasło do otrzymanego konta.

Wyjście do głównego ekranu za pomocą prawej strzałki spowoduje zapisanie wprowadzonych ustawień i… zresetowanie się telefonu. Po ponownym uruchomieniu urządzenia okazało się, że telefon znowu nie był w stanie samodzielnie uzyskać numeru IP z serwera DHCP. Należy mu „pomóc” w sposób opisany już wcześniej. Ta sytuacja to jeden z mankamentów telefonu. Przy dokonywaniu zmian w ustawieniach telefon się wyłączą i włącza. To samo w sobie nie jest dziwne. Niestety, po ponownym uruchomieniu telefon nie może samodzielnie pobrać numeru IP z serwera DHCP. Wymaga to oczywiście opisanej już ręcznej interwencji użytkownika. Na szczęście efekt ten nie występuje w przypadku zwykłego (ręcznego) wyłączenia i włączenia telefonu.

Wracając do głównego wątku – parametry konta SIP zostały wprowadzone do telefonu. Czas na próby praktyczne. I tu pełen sukces. Udało nam się zadzwonić na numer stacjonarny, komórkowy oraz na inny numer VoIP. Ponadto, z telefonów stacjonarnych i komórkowych byliśmy w stanie zadzwonić na telefon WiFi, na numer przydzielony przez ipfon.pl.

5554

Kilka słów o jakości dźwięku podczas rozmowy. Byliśmy przyjemnie zaskoczeniu brakiem jakichkolwiek opóźnień. Co więcej, jakość dźwięku była na tyle dobra, że w porównaniu ze zwykłym telefonem wydawała się wręcz lepsza. Ponadto, funkcjonowanie telefonu nie wpłynęło negatywnie na szybkość działania sieci domowej (otwieranie stron WWW, ściąganie plików itd.).

W tym miejscu należy jeszcze wspomnieć o pewnych dodatkowych możliwościach telefonu. Kryją się one pod pozycją menu „6. Settings”. Można tam znaleźć opcje typowe dla współczesnych telefonów komórkowych (Melody, Wibrator, Ringer Volume, Edit Time, Edit Date, Banner, Key Lock, Don’t Disturb). Telefon zapamiętuje także historię połączeń oraz udostępnia książkę telefoniczną.

Na koniec jeszcze jednak praktyczna sprawa. Telefon w stanie czuwania może pracować do 21 godzin. W trybie rozmowy telefon będzie działał bez ładowania do 3,5 godziny.

Zakończenie

Użytkowanie telefonu WiFi firmy ZyXEL przyniosło nam dużo satysfakcji. Skonfigurowanie urządzenia jest proste, a jakość dźwięku doskonała. Z samej swojej istoty telefon jest także bezprzewodowy, co zapewnia dodatkowy komfort użytkowania. Oczywiście nie ma urządzeń bez wad. Do opisywanego urządzenia mamy w szczególności cztery zastrzeżenia. Po pierwsze telefon po zmianach w konfiguracji SIP ma problemy z pobraniem numeru IP z serwera DHCP. Po drugie mamy rok 2006, więc wyświetlacz mógłby być większy i kolorowy. Po trzecie, byłoby wskazane, gdyby telefon tego typu umożliwiał wysyłanie SMS-ów. Po czwarte wreszcie, bardzo oporny na naciskanie jest kluczowy dla funkcjonowania telefonu przycisk OK.

Do testów dostarczył: ZyXEL
Cena: 619 zł z podatkiem VAT

0 0 votes
Article Rating
Powiadomienia
Powiadom o
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
0
Would love your thoughts, please comment.x