Weszła w życie ustawa o terminach zapłaty w transakcjach handlowych
Od 28 kwietnia 2013 roku obowiązuje ustawa o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Jej celem jest zwalczanie zatorów płatniczych w transakcjach. Ustawa wprowadza maksymalny 60-dniowy termin zapłaty, po tym terminie wierzyciel może naliczać ustawowe odsetki bez wezwania dłużnika do uregulowania należności. Nowością jest też rekompensata pokrywająca koszty przedsiębiorcy wynikające z próby odzyskania długu.
Ustawa o terminach zapłaty w transakcjach handlowych wdraża do polskiego prawa dyrektywę PE i Rady 2011/7/UE z 16 lutego 2011 r. w sprawie zwalczania opóźnień w płatnościach w transakcjach handlowych. Nowe przepisy mają dyscyplinować kontrahentów do stosowania krótkich terminów zapłaty i poprawić sytuację wierzycieli.
Zgodnie z ustawą, terminy zapłaty w transakcjach między przedsiębiorcami nie mogą przekraczać 60 dni kalendarzowych. Można je wydłużyć, jeśli strony zapiszą to w umowie. Za przekroczenie terminów wierzycielowi przysługują odsetki ustawowe (aktualnie ordynacja podatkowa przewiduje odsetki 11,5 proc.) lub uzgodnione między stronami.
Jednakże ustawa dopuszcza sytuację, że przekroczenie 60 dni na zapłatę będzie potraktowane jak opóźnienie, nawet jeśli dłuższy termin zapłaty wynika z umowy. Jest to możliwe, jeżeli wierzyciel udowodni, że zapis o wydłużeniu terminu płatności był rażąco nieuczciwy.
Niezależnie od nowych terminów płatności, zachowana została również zasada, że dostawca towaru lub usługi może od 31. dnia naliczać ustawowe odsetki za zwłokę (obecnie wg kodeksu cywilnego wynoszą one 13 proc.).
W odniesieniu do podmiotów publicznych ustawa przewiduje 30-dniowy termin zapłaty (z wyjątkiem placówek leczniczych, dla których obowiązuje termin 60-dniowy). W przypadku transakcji skomplikowanych można wydłużyć termin zapłaty maksymalnie do 60 dni kalendarzowych, pod warunkiem ustalenia tego przez strony. Po tym terminie wierzycielowi przysługują odsetki ustawowe. Ma on też do nich prawo, gdy wydłużenie umową terminu zapłaty ponad 30 dni nie było obiektywnie uzasadnione właściwością lub szczególnymi warunkami umowy.
Ustawa o terminach zapłaty wprowadza także stałą rekompensatę, stanowiącą równowartość 40 euro, która ma pokryć wierzycielowi koszty dochodzenia od dłużnika należnej mu kwoty. Gdy koszty odzyskania należności przekroczą tę rekompensatę, wierzyciel będzie mógł wystąpić na drogę sądową o zwrot wszelkich kosztów odzyskania należności, w tym postępowania sądowego.
